AMAIERAKO SARRERA

HAUR HEZKUNTZA: IKASGELAN JOLASTEKO, HAZI ETA IKASTEKO LEKUAK

        

        Ikasketa-prozesu honen amaieran, haur-hezkuntzako ikastaroan ikasitako hainbat aspektu aztertu nahi ditut, haurren hezkuntzan oinarrizkoak diren alderdiak sakonago ulertuz. Portafolio hau ixteko, garrantzitsua da lortutako ezagutzak ebaluatzea eta praktikaren aplikazioan izan ditudan esperientziak. Horrez gain, nire ikasketa-prozesua eta garapena aztertu eta ebaluatzea ahalbidetzen dit, etorkizunean hobetzeko aukera emanez.

        Ikastaroaren lehenengo ataletan nabarmendu zen kontzeptu bat izan zen inguruneak hezkuntzan duen garrantzia. Ohiko ikuspegi batean, haurra da ikasketa-prozesuaren ardatza, baina ikastaro honek argi erakutsi dit ingurunea funtsezkoa dela haurren garapenean. Hezkuntzak ez du bakarrik haurra kontuan hartu behar; inguruneak eragin zuzena du, baita haurren hezkuntza-prozesuan ere. Haur-hezkuntzako ikaskuntza ezin da soilik edukietan oinarritu, baizik eta garrantzitsua da espazioak eta testuingurua ikertzea. Ikastaroan ikasi dut eskolaren ingurunea, bere espazioak eta materialak, haurren ikaskuntza eta garapenerako ezinbestekoak direla. Eskola leku seguru, ireki eta esploratzeko aukera ematen duen gune izan behar da. Haurrek ikasteko eta jolas egiteko espazioen antolaketa ez ezik, beren beharretara egokitutako materialak ere garrantzitsuak dira. Horrela, haurren sormena eta jakin-mina bultzatuz, ikaskuntza-prozesua aberastuko da.

        Ikastaro honetan ikasitako beste gogoeta garrantzitsua izan da hezkuntza-metodoen malgutasuna eta egokitzapena. Hasierako ikuspegian, irakasleak egitura finko bat jarraitzea eta eduki jakin batzuk transmititzea izango zela uste nuen. Hala ere, ikastaroak erakutsi dit hezkuntza arrakastatsua ez dela bakarrik curriculumaren transmisioari buruzkoa, baizik eta haur bakoitzaren erritmo, interes eta estilo berezietara egokitzea ere funtsezkoa dela. Haur bakoitzak ikasteko eta garatzeko behar bereziak ditu, eta irakaslea hauei erantzuteko prest egon behar da. Eskolak haurrei autonomia ematen dien espazio bat eskaintzea ezinbestekoa da, eta hori bakarrik lortzen da irakasleek haurren beharrei eta erritmoei egokitutako metodologiak erabiltzen dituztenean. Horretarako, irakaslearen rola ez da soilik jakintza transmititzea, baizik eta haurra garatzeko aukera ematea. Hezkuntzaren bidez, haurren autonomia eta erabakiak hartzeko gaitasuna sustatu behar dira, eta irakasleak horretan lagundu behar du.

        Ikuspegi honen barnean, ebaluazioa berriro definitzea oso garrantzitsua izan da nire ikasketa-prozesuan. Aurretik, ebaluazioa ikasleen jakintza neurtzeko tresna gisa ikusten nuen, eta horrek argi uzten zuen ikaskuntza egonkorrak eta amaitutako prozesuak ebaluatzeko beharra. Hala ere, ikastaroak erakutsi dit haur-hezkuntzan ebaluazioa prozesu etengabea eta etengabeko garapenaren aldeko tresna dela. Ikasleen ezagutzak, bai eta beren gizarte- eta emozio-gaitasunak ere, ebaluatu behar dira. Haur bakoitza behatuz eta eguneroko interakzioak erabiliz, irakasleek haur bakoitzaren indarguneak eta ahuleziak identifikatu ahal izango dituzte, eta horrek, aldi berean, hezkuntza-prozesua hobetzea ahalbidetuko du. Ebaluazioa ez da bakarrik amaierako probak egitea, baizik eta haurren prozesuaren jarraipena eta haien garapena bultzatzea.

        Eskola-ingurunearen garrantzia aztertu zen, eta haurren garapenean funtsezko eragina izan dezakeen alderdiak aztertu ditut. Eskolak espazio malguak eta haur bakoitzaren erritmo eta beharretara egokitutako materialak eskaini behar ditu. Ikastaroan ikasitakoaren arabera, espazioaren antolaketa ezinbestekoa da haurren garapena bultzatzea, eta materialak aukera ematen du sormena eta esperimentazioa sustatzeko. Haurrek berek ikasteko aukera gehiago izan behar dute, eta horretarako espazioak askatasuna, segurtasuna eta sormena bultzatzen dituzten testuinguruak izan behar dituzte. Hezitzaileek beren rola betetzen dute, espazio eta jarduera desberdinak eskaintzen, baina beti haurren behar eta erritmoei erantzunez.

        Gainera, materialak aukeratzea funtsezkoa da, eta ikastaro honek aukera ematen du gai honi buruzko gogoeta sakonagoa egiteko. Objektu guztiak ez dira berdinak, eta horrek esan nahi du hezkuntzan erabilitako materialek haurrei ikasteko eta esperimentatzeko aukera ematen dutela. Sentsazioak eta jakin-mina pizten dituzten objektuak, adibidez, oso garrantzitsuak dira, baita jostailuak haurren gizarte gaitasunak eta emozioak ere sustatzen dituztelako. Haur bakoitzak jostailuekin duen erlazioa ikaskuntza kognitiboa hobetzen du, baina, aldi berean, gizarte eta emozio gaitasunak ere indartzen ditu. Horrek guztiak hezkuntza osasuntsu eta integrala lortzea ahalbidetzen du.

        Ikastaroan aztertu den beste gogoeta garrantzitsua izan da familia eta eskola artean dagoen harremana. Haur-hezkuntzan, familia eta eskolaren arteko lankidetza ezinbestekoa da, eta hori ezin da nahitaezkoa izan. Gurasoek haurren garapenean duten eragina ezin da baztertu, eta familiarekin komunikatzea eta haien ekarpenak kontuan hartzea funtsezkoa da. Horregatik, irakasleek eginkizun garrantzitsua dute, eta gurasoekin komunikatzea eta haien beharrei erantzutea lagungarria izango da hezkuntza-prozesuan.

        Amaitzeko, nire ikasketa-prozesuaren gogoetarekin lotuta, hezitzaile gisa nire rola ulertzeko modua aldatu da. Hasieran, pentsatzen nuen irakaslea bakarrik edukiak transmititzen zuen pertsona zela, baina ikastaro honek erakutsi dit hezitzailearen lana ez dela soilik hori. Hezitzailea haur bakoitzaren beharrak eta testuingurua ulertzen dituen pertsona da, eta hezkuntza-prozesua hori kontuan hartuz bideratzen du. Garrantzitsua da irakasleak berek ikasten jarraitzea, eta ikasleen beharretara egokitzea. Nire etorkizuneko irakasle izateko helburua da haurren autonomia, sormena eta ikaskuntza sustatzea, eta horretarako, beti malgu eta arreta handiz egon behar dut.

        Laburbilduz, ikastaro honek nire ikuspegia hezkuntzaren inguruan aldatu du, eta haurren garapenean testuingurua, espazioa, materialak eta irakaslearen rola nola eragin dezaketen ikasi dut. Haur bakoitzaren beharretara egokitutako hezkuntza, ingurune irekia eta malgua eta familiekin lankidetza beharrezkoa dira hezkuntza arrakastatsua lortzeko. Testuinguru horretan, hezkuntzak haur bakoitzaren garapen osoa bultzatuko du, eta horrela, ikaskuntza eta bizitza esperientzia aberatsak bilakatuko dira.